• Fred: Gebruik mijn artikel maar. Ik heb er geen enkele probleem mee. Ik zag dat ik in het artikel ook Fria nog een veeg uit de pan gaf. Ik las net dat jij dat in 1985 opgericht had.

    29 juli 2023

    Fred: Gebruik mijn artikel maar. Ik heb er geen enkele probleem mee. Ik zag dat ik in het artikel ook Fria nog een veeg uit de pan gaf. Ik las net dat jij dat in 1985 opgericht had.

    maart 30, 2021

    franssmeets (info@kaptafel.nl)  Toevoegen aan contactpersonen  5-2-2012   Dit bericht boven aan het Postvak IN laten staan 

    Lees meer >> | 39 keer bekeken

  • HATEBLOG TEGEN UNDERGROUND ARTIST FRED VAN DER WAL MIST TARGET!

    29 juli 2023

    HATEBLOG TEGEN UNDERGROUND ARTIST FRED VAN DER WAL MIST TARGET!

    februari 14, 2012

    Hateblog tegen Fred van der Wal (ruw gebolsterd, grof gebekt, keihard & swingend) GEPUBLICEERD DOOR GEPENSIONEERDE LERAAR NEDERLANDS onder de twijfelachtige titel “Bralmans uitgekotst door Bloginblik”, EEN HATEBLOG van een hoog Telegraaf nivo, doch geheel naast de Waarheid om over de Volkskrant maar te zwijgen want waar wordt Trouw bevonden, om over het dulle Friesch Dagblad maar helemaal te zwijgen, hahahaha! Cabaret grapje voor tussen de schuifdeuren van de studentensoos. Moet kunnen, maar op aanvraag laten wij dit er uit, net als met de k*tten en de homos het geval is, want dat zijn pas echt hete hangijzers, hahaha. Cabaretgrapje! Moet kunnen!:

    Lees meer >> | 186 keer bekeken

  • Laten wij als taak op aarde in het kunstenaarsplantsoen one liners en wisecracks rond strooien als pepernoten.

    29 juli 2023

    Laten wij als taak op aarde in het kunstenaarsplantsoen one liners en wisecracks rond strooien als pepernoten. Neem toch een voorbeeld aan mij, fijne collegaatjes!

    september 28, 2022

     

    januari 9, 2019

    KUNSTENAAR (?) TRUFFEL AAP CS VALT MET ZIJN COMPANEN FRED VAN DER WAL AAN…

    Lees meer >> | 54 keer bekeken

  • Zij vond het maar lastig dat ik steeds maar weer zat te grasduinen in mijn Franse lingerie (deel 1)

    29 juli 2023

    Zij vond het maar lastig dat ik steeds maar weer zat te grasduinen in mijn Franse lingerie (deel 1)

    november 23, 2021

    ‘Hij hijst zich in mijn lingerie met zijn stijfje, de geilbak’ zei zij en keek helemaal niet blij. Haar ogen waren betraand en haar blik mistig. Helemaal niet meer de Funny Valentine met die blijde lach onder de mistletoe van voorheen waar ze vaak dubbel gepakt werd door haar man en een vreemdganger die verdwaald was zeker. Haar verhaal is schrijnend.

    Mijn man en ik zijn al 7 jaar bij elkaar en we hebben twee kinderen en hij is nog steeds een druipende geile hond met een voortdurend natte snuit door die hooikoorts die hem teistert, dus dat schiet ook niet op als je gezellig aan je gerief denkt te komen als vrouw van de wereld en na het klaar komen laat ie een scheet en een boer, wentelt zich af en valt gelijk rochelden in slaap alsof ie op het punt staat de pijp aan Maarten te geven. Het beste bewijs dat sex en door met elkaar te maken hebben. Hij snurkt het behang van de muur af en de sterren van de hemel. Ik zeg maar altijd over de mannen: natte snuit van boven, natte snuit van onderen, dus ik blijf de bewassing doen in up tempo. Gelukkig heb ik een goeie Miele wasmachine, die de hele dag staat te draaien door een en ander oprelationeel gebied. We hebben allebei een goeie baan, wonen in een doorsnee rijtjeshuis in de sociale sector als zelf gekozen scheefwoners; drie autos voor de deur, vier keer per jaar met neef Malle Eppie, die eigenlijk een nicht was, naar believen naar de Maladiven of Alicante,  waar je friet, kroketten en De Telegraaf kunt krijgen om ’s avonds naar een kittige flamenco danseres te kijken die lekker met haar stilettohakken het plankier ranselt, zachtje gaan de paardenvoetje, van je trippel trippel trap,  kortom, de belevenissen van een doorsnee eigentijds (on)gelukkig gezin tot de dood er op volgt. Zoals het overal gaat. Neuken of verneukt worden. Vakantie? In kuddes vertrekken en in kuddes weer aankomen.

    Lees meer >> | 299 keer bekeken

  • Vertrouw nooit een raad door een lid van de zwarte kousenkerk of aanhanger van het halleluja geloof van de E.O. gegeven

    29 juli 2023

    Vertrouw nooit een raad door een lid van de zwarte kousenkerk of aanhanger van het halleluja geloof van de E.O. gegeven

    oktober 28, 2015

    Vertrouw nooit een raad door een lid van de zwarte kousenkerk of aanhanger van het halleluja geloof van de E.O. gegeven!

    Meestal verzon ik ter plekke een flauw verhaaltje als men vroeg waarom ik al die magistrale meestwerken in een handomdraai uit mijn mouw schudde of antwoordde gemaakt ernstig:”Tsja,daar roert U me een wel heel interessante kwestie aan,waar we lang en breed over kunnen spreken als U maar genegen bent genoeg Belgiese bieren, in het bijzonder trappist dubbel,te tappen in mijn glas en als ik dan ook nog een of meerdere keren een vorkje mee mag prikken tegen zessen of Uw echtgenote eens mag lenen,dan komt het allemaal best in orde! Dan is na afloop wat voor U een vraag was tot een onvervalste weet geworden,dat kan ik U alvast bij voorbaat mede delen!

    Lees meer >> | 44 keer bekeken

  • FRED VAN DER WAL: MIJN (VOOR) LAATSTE INTERVIEW WAS 4 JULI 2017 MET LITERAIR AGENTE NANCY W.

    29 juli 2023

    FRED VAN DER WAL: MIJN LAATSTE INTERVIEW WAS 4 JULI 2017 MET LITERAIR AGENTE NANCY W.

    september 1, 2017

    Interview Fred van der Wal

    GEPUBLICEERD OP 4 JULI 2017

    fred-van-der-wal-blow-up-1967

    Fred van der Wal is van origine beeldend kunstenaar en bekend van zijn schilderijen en tekeningen. Daarnaast is hij inmiddels een ervaren auteur, want hoewel Fred pas na zijn 65e levensjaar begon met schrijven heeft hij inmiddels talloze boeken uitgebracht. Tijd om eens nader kennis te maken met deze bijzondere schrijvende kunstenaar.

     


    Wie is Fred van der Wal, de schrijver achter onder andere Blow Up 1967?
    Motto: ik schilder realistisch zonder terug te kijken naar de Oude Meesters, het verleden of het academisme. Ik schep met klassieke middelen als pen, potlood en penseel een modern wereldbeeld op papier en linnen.  

    Lees meer >> | 50 keer bekeken

  • De handzame scheurkalender “Kruimkes van ‘s Heeren tafel” aan de muur gaf licht en uitzicht…

    28 juli 2023

    De handzame scheurkalender “Kruimkes van ‘s Heeren tafel” aan de muur gaf licht en uitzicht…

    november 1, 2015

    Geen enkele elfstedentocht deelnemer komt van zijn leven na zijn verscheiden nog op de schaats over de eindstreep.

    Geen karateka behaalt op zijn sterfbed als de begrafenis ondernemer al bij de voordeur ongeduldig staat te trappelen,het wereldkampioenschap karate met een prachtig uitge voerde, vloeiende ura-mawashi-geri tegen de slaap van de tegen-stander onder het uitzinnige applaus van de aanwezige toeschouwers!

    Lees meer >> | 54 keer bekeken

  • Fred van der Wal 'De aardigste querulant van het land. Geschreven door Rob Smolderss op zijn weblog Altijd Vanadaags op zijn weblog Altijdvandaags

    28 juli 2023

    Fred van der Wal

    De aardigste querulant van het land

    Fred van der Wal, Kopklem

    Fred van der Wal uit zich gemakkelijk in woord en beeld. Dat gemak, of althans de lage drempel om dingen te tonen dan wel te zeggen die anderen in vroeger tijden alleen maar dachten, leverde hem al in de jaren zestig de eretitel op van protestschilder. Anderen vonden hem een narcistische gestalte. De Lisser Courant noemde hem ooit ‘een zichzelve zoekende in onvrede met zijn omgeving’. Het is destijds aan mij voorbijgegaan. Het zou nog een halve eeuw duren voor ik hem in persoon heb ontmoet. Tijdens dat bezoek, een paar jaar geleden, kreeg ik niet alleen zijn werk te zien dat verspreid over zijn huis hangt, staat en ligt, maar gaf hij ook een globale indruk van de verwijten en verwensingen die hij in ruim een halve eeuw namens de schrijvende en schilderende goegemeente naar zijn hoofd heeft gekregen. Ik kon er alleen maar met verbazing kennis van nemen. Ik zie geen spoor van protest in zijn beeldende werk. De vraag of hij in sterkere mate door narcisme wordt gehinderd dan andere kunstenaars is niet aan mij om te beoordelen. Dat hij op zoek is naar zichzelf waag ik te betwijfelen, maar het staat vast dat hij in onmin leeft met het deel van zijn omgeving dat men de kunstwereld pleegt te noemen.

    Die gevoelens zijn dus wederzijds. De last die beide partijen ervan zeggen te hebben, lijkt ongelijk verdeeld. Fred van der Wal komt op mij niet over als een gekweld mens en als hij al ergens wakker van ligt, zijn het zeker niet de oordelen die anderen over zijn persoon uitspreken. Zelf is hij een man van het vrije woord. Hij blogde al toen het woord nog helemaal niet bestond, noch het medium dat er de gelegenheid voor zou bieden. Middels eigen schotschriften, ingezonden brieven in kranten en interviews geeft hij al decennia lang zijn ongezouten mening over alles wat hem opvalt, en dat is veel. Maar hij is een man zonder invloed en je kunt je afvragen waarom hij zich steeds zo hardnekkig met zaken bleef bemoeien die door zijn toedoen geen andere wending hebben genomen. Op andere vlakken, bijvoorbeeld als het erom ging kunstenaars bijeen te brengen zoals in 1985 bij de oprichting van de Friese kunstenaarsvereniging Fria, heeft hij wel eens bestuursverantwoordelijkheid genomen, en dat duurde zo lang totdat anderen hem aanwezen als een steen des aanstoots en hij zich schielijk terugtrok. De lezing die hij er zelf later van gaf spreekt boekdelen:

    ‘In een serie ingezonden brieven in de Leeuwarder Courant van mijn hand riep ik niet-gesubsidieerde kunstenaars op om een belangenvereniging te stichten. De gevolgen van mijn oproep tot het opzetten van een nieuwe kunstenaarsvereniging waren ernaar.
    Maandenlange bedreigingen van overgesubsidieerde extreem linkse BBK kunstenaars, dreigbrieven met hakenkruizen, aankondigingen van brandstichting, doodsbedreiging, stenen door mijn ruiten en een insluiping in mijn atelier door de agressieve Groningse communist Siep van de Berg op een moment dat alleen mijn jongste dochter thuis was waren het gevolg van mijn initiatief.’

    Dat riekt allemaal naar uit de hand gelopen Don Quichotterie. Het is een verhaal met een geschiedenis en een context die maken dat hij het er nu nog over heeft. Het ging hier en in veel andere gevallen niet om zakelijke meningsverschillen. Dit ging over hem, de autodidact, de vrijdenker, de activist, de man in de contramine. De Amsterdammer die in de provincie kwam vertellen hoe het ook kon, hoe het anders moest. De man om bang van te zijn.

    Ik vroeg hem waarom hij het allemaal opzocht. Fred van der Wal, geboren middenin de oorlog in Renkum en op vroege leeftijd door zijn ouders ondergebracht bij zijn grootouders in Heemstede, had al van jongs af een voorliefde voor tekenen met potloden. Hij moest en zou kunstenaar worden, mocht van zijn opvoeders niet naar de academie en maakte de school van hun keuze, de kweekschool, niet af. De verbanning uit huis nam hij voor lief. Hij besloot zijn geluk te gaan beproeven in Amsterdam.

    Kunstenaar werd hij toch, door zich te verdiepen in het surrealisme dat hem toen het meeste trok, en door zich verschillende tekentechnieken en later ook het schilderen met olieverf eigen te maken. Gemakzucht kun je hem daarin niet verwijten. In alles wat hij aanpakt streeft hij een bijzondere precisie na. Over zijn werk is al dikwijls opgemerkt dat het lijkt op iets wat het niet is: potloodtekeningen die niet van een litho te onderscheiden zijn, voorstellingen in Oost-Indische inkt die wel van de etspers lijken te komen, olieverfschilderijen met de scherpte van een kleurenfoto. Daarin verraadt zich misschien de autodidact die niet denkt vanuit het maken, maar vanuit het beeld dat hem fascineert. De beelden die hij kiest zijn vanzelf eigentijds. Hij heeft actiefoto’s van American Football in verf omgezet en een serie schilderijen gemaakt van flaneurs op een boulevard. Zonder zich bewust bij een internationale stroming aan te willen sluiten, werd hij een fotorealist zoals er in Nederland weinig waren. Zijn eigenzinnige kwaliteit werd eind jaren zestig herkend door galerie Mokum, destijds het podium voor de ‘realisten’ die door de kunstkritiek en museumwereld zo radicaal gemarginaliseerd waren.

    Bij Mokum voelde Van der Wal zich thuis. Meer misschien dan goed voor hem was, want hij werd ook voor zijn huisvesting van de galerie afhankelijk. Toen het na enkele jaren zover kwam dat de galeriehouder hem ging voorschrijven wat hij diende aan te leveren, werd een breuk onvermijdelijk. Die later, in 1977, weer voor korte tijd werd hersteld, en toen weer brak, dat speelde in dezelfde tijd waarin hij naar Friesland verhuisde omdat zijn vrouw er een baan vond.

    Daar ving een hoofdstuk van zijn leven aan waar hij niet op voorbereid was. Huub Mous, die lange tijd werkte op de afdeling cultuur van de provincie Friesland, kwam er in zijn blog op 23 maart 2007 nog eens op terug. Hij signaleerde dat de houding van kunstenaars en culturele instanties tegenover Fred van der Wal indertijd neerkwam op ostracisme, een geval van doelbewuste uitsluiting. Waar de kunstenaar zich ook aanmeldde voor exposities, aankooprondes, een atelier, werden zijn aanvragen afgewezen. Het bracht hem in de loopgraven, aanvankelijk nog namens de ‘ongesubsidieerden’ tegen de ‘overgesubsidieerden’, maar al spoedig helemaal alleen tegen de rest. In 2002 vertrok Van der Wal naar Frankrijk waar hij een huis had tot 2018. Tot zijn eigen verwondering woont hij weer in de kop van Friesland, het land waar ze hem niet moeten. Hij zou wel in de Achterhoek willen wonen, zegt hij. Toch niet omdat je denkt dat het kunstklimaat je daar welgezinder zou zijn, informeer ik bezorgd. Hij weet het niet. Het is er mooi.

    Fred van der Wal, Boulevard Zandvoort

    Hij is nu achtenzeventig, al zou je dat niet zeggen. Hij kijkt veelvuldig terug op zijn leven en omdat hij van veel dingen de tel bijhoudt, drukt hij wat hij bereikt heeft dikwijls in getallen uit. Het aantal vermeldingen van zijn naam in de Koninklijke Bibliotheek bedraagt naar eigen zeggen 67. Aantal publicaties ‘in boekvorm’: 103. Het aantal tentoonstellingen in binnen- en buitenland waaraan hij deelnam loopt in de vele honderden, wat aantoont dat een boycot in de provincie hem niet heeft uitgewist. Hij weet zelfs het aantal werken van zijn hand te melden dat bij het Instituut Collectie Nederland en de voorgangers daarvan is zoekgeraakt.

    Wat het nut is van al die statistieken en gedocumenteerde aanvaringen is mij niet duidelijk. Iemand die zo kan tekenen en schilderen als hij zou beter gedijen zonder rumoer. Zijn voorstellingen vanaf de jaren zestig tot nu ademen een ontspannen sfeer, deels door de onderwerpkeuze, deels door de meditatieve techniek die als hij zeventig jaar eerder was geboren Bremmeriaans zou zijn genoemd. Hij heeft een manier van tekenen die dichter bij stippelen zit dan bij een vloeiend gebaar. Maar in de jaren tachtig schilderde hij met olieverf een serie paneeltjes met knikkers waar het licht doorheen speelt, hyperrealistisch en ver weg blijvend van de kommetjes met eieren van de vele nostalgische stillevenschilders die ons land rijk is.

    Over zijn vroegste werk, grafisch en meestal in zwartwit, zegt Van der Wal dat het nogal seksueel getint was. Wat ik ervan ken doet me denken aan de bewerkte fotografie van Paul de Nooijer, weer zo’n associatie buiten zijn eigen werkterrein. Het vrijgevochten karakter moet aardig in de sfeer hebben gepast van de sixties, zou ik denken. Dat gold misschien voor Amsterdam. Niet voor het Brabantse Uden, waar het Maandblad voor Cultuur in 1966 noteerde dat ‘Van der Wals situaties zo onbeschaamd [zijn], zo banaal, zo schofterig in de geest, zo onfatsoenlijk, zo ingrievend en antichristelijk dat ik mij als rasechte Udenaar en devote katholiek diep, diep, zeer diep geschaamd heb, dat dit voor jong en oud tentoongesteld werd.’ Bij het lezen van zulk geborneerd proza ben ik de kunstenaar nu nog dankbaar voor het ontwikkelingswerk dat hij heeft verricht.

    Fred van der Wal, Zelfcastratie, 1968

    Hij heeft ook mooie reacties ontvangen. De schoonheid van zijn werk is niet aan de wereld voorbij gegaan. Bij mijn laatste bezoek vertelde hij me dat hij voor het eerst in zijn leven met kleurpotloden tekent. Elke nieuwe techniek die hij aanpakt is tijdrovend, hij wil dus wel zeker weten dat hij de voltooiing nog mee zal maken. Dat kan toch eigenlijk geen probleem zijn. Maar het is mij niet ontgaan dat hij in zijn biografie zijn geboorte- en sterfjaar heeft vermeld: 1942-2020. Ik hoop heel erg dat hij ongelijk heeft. In het pas verschenen Handboek voor de vagebond haalt Léon Hanssen een uitspraak van de filosoof Rousseau aan die hier onverkort van toepassing is: ’De meest op gezelschap gerichte en tot liefde geneigde mens is met algemene instemming van zijn medemensen uit hun midden verbannen.’

     

    2 gedachten aan “Fred van der Wal”

    Lees meer >> | 46 keer bekeken

  • Onlangs (vrijdag 25 februari 2022 heel onverwachts in een lange chat geraakt met een interessante, artistieke, exotisch ogende, Amsterdamse (astrologische) Maagd

    27 februari 2022

    Onlangs (vrijdag 25 februari 2022 heel onverwachts in een lange chat geraakt met een interessante, artistieke, exotisch ogende, Amsterdamse (astrologische) Maagd

    Over de relatie tussen Schorpioen en Maagd, beiden actief beeldend kunstenaar


    Onlangs (vrijdag 25 februari 2022 heel onverwachts in een lange chat geraakt met een interessante, artistieke, exotisch ogende (astrologische) Maagd. Al heel snel werd duidelijk dat er een klik over en weer was, dus door gaan. Zo nu en dan zag ik haar in The Arts Club (waar ga ik niet zeggen om haar privacy te beschermen) van de Grote Stof Stad en viel zij mij onmiddellijk op. In de chat noemde ze mij een rebel. Eretitel. Ik schreef terug dat ik een schaap ben. Vaak was zij in gezelschap van andere bezoekers dus waagde ik het niet op haar af te stappen om te zeggen: “Waar heb ik je ook weer eerder ontmoet? Of: Kennen wij elkaar ergens van uit het kunstenaarsplantsoen?” Je moet nu eenmaal ergens beginnen, lees ik in de Linda, de Viva, de Cosmopolitain, maar euh, no kidding: Ik wist dat zij net als ondergetekende beeldend actief was en intrigerend werk maakte. Een foto van haar had ik jaren geleden opgeslagen op de hard disk van mijn laptop. Museale presentaie van haar werk heel recent. Kunstwerken die vragen oproepen intrigeren mij nog steeds. In het Nederlands realisme ben ik niet geïnteresseerd, dat is het schilderen van potjes en pannetjes stijl Galerie Mokum. Zeventiende eeuw schilderijen van kerkinterieurs en stillevens na penselen met de tong tussen de tanden bij slaap verwekkende stemmige klassieke muziek met een open geslagen Bijbel op een lessenaar. Ik noem die galerie ook altijd De Potjes En Pannetjes fabriek. Mijn werk is vanaf 1976 altijd geboycot door musea en galeries, maar wel kreeg ik al vanaf 1967 uitnodigingen uit Europa en de VS. Ik ga daar niet op in omdat ik het financieel niet nodig heb. Een luxe positie dus.
    Laat ik even een astrologische site over de relatie Maagd-Schorpioen hieronder kopiëren.
    Schorpioen en Maagd
    Schorpioen (23 oktober – 21 november)
    Maagd (24 augustus – 22 september)
    De eerste ontmoeting tussen Schorpioen en Maagd
    Wanneer Schorpioen en Maagd elkaar ontmoeten, voelen ze zich onmiddellijk op hun gemak. Maagd stelt geen persoonlijke vragen, is vriendelijk, betrokken, maar ook afstandelijk. Schorpioen voelt zich aangetrokken tot de in de puntjes verzorgde Maagd, die geen overdreven complimentjes geeft. Ook al klopt het hart van Maagd sneller, omdat Schorpioen woest aantrekkelijk is, laat Maagd dit niet blijken.
    Fred van der Wal: Ja! De toon van ons gesprek was uiterst relaxed. Voelde me meteen thuis.
    Schorpioen weet intuïtief dat hij of zij degene is die Maagd mee uit moet vragen, als hij of zij Maagd beter wil leren kennen. Ook weet Schorpioen dat hij of zij het subtiel moet aanpakken. Maagd is kieskeurig en heeft wat de liefde betreft geen haast, eigenschappen die Maagd en Schorpioen met elkaar gemeen hebben. Voordat het tot een date komt zullen Maagd en Schorpioen veel met elkaar bellen of appen.
    Fred van der Wal: Goed idee. Kreeg haar 06 telefoonnummer, dus bellen geblazen. Leuk!
    Ze lezen aandachtig wat de ander schrijft en als alle antwoorden goedgekeurd zijn, plannen ze een lunch of gaan naar de film.
    Fred van der Wal: Ha! Leuk idee. Hapje en drankje doen in de Grote Stad’s Art Club waar ik al twee jaar niet geweest ben omdat anti-vaxxers en Covid rebellen er geen toegang hadden.
    Benieuwd of jullie écht bij elkaar passen?
    Fred van der Wal: Nou, dat weet ik wel zeker. De conversatie was luchtig. Als ik ergens van houd…
    Schorpioen en Maagd in een liefdesrelatie
    Schorpioen en Maagd zijn allebei hartstochtelijk, maar houden er niet van om in het openbaar te kussen of te knuffelen. Beide worden niet snel verliefd en stellen hoge eisen aan een partner. Maagd kan een partner tot waanzin drijven, met zijn of haar ordelijkheid, maar Schorpioen waardeert het perfectionisme van Maagd.
    Fred van der Wal: Passie is ook mijn deel. Omdat ik zoeveel boeken en spullen heb, mijn huis met 10 kamers is na mijn verhuizing uit de Bourgogne in 2017 propvol en ben lichtelijk een slordevos, behalve wat administratie en belasting aangifte betreft. Haar passie die zij vermeldde trof mij bijzonder. Ook een belangrijke overeenkomst die we beiden hebben.
    Schorpioen, die niet zomaar vertrouwen schenkt, vertrouwt Maagd. Ook geniet Schorpioen van de zorgzame en altijd meelevende Maagd. In een Schorpioen en Maagd relatie investeert Maagd meer dan Schorpioen.
    Fred van der Wal: Er was direct een gevoel van vertrouwheid en dat maak je zelden mee met een dame. De meeste dames van de vrouwelijke soort beginnen met een lijst van eisen, dan heb ik het al gelijk gehad en stap op. Mijn ascendant is Kreeft en dat verzacht de Scorpio, denk ik.
    Gaat een relatie tussen jullie samen werken?
    Fred van der Wal: Ga altijd uit van het positieve. Als het leuk is dan is het leuk en is het niet leuk, jammer maar helaas.
    Het seksleven van Schorpioen en Maagd
    Maagd is erop gericht zijn of haar sekspartner te verwennen en te bevredigen, zonder aan de eigen behoeften te denken. Omdat Schorpioen dominant is en de regels tussen de lakens bepaalt, is seks met Schorpioen een nieuwe, opwindende ervaring voor Maagd.
    Fred van der Wal: Dominantie? Geen idee. Regels tussen de lakens? Nooit over na gedacht. Denk altijd: we zien wel hoe het loopt en komt het vandaag niet dat komt het morgen wel…
    Seksspeeltjes, olie, sexy lingerie, van teder naar ruw, er gaat een nieuwe wereld voor Maagd open. Het seksleven van Schorpioen en Maagd is nooit saai, steeds weer verrast Schorpioen zijn of haar Maagd met een opwindende vrijpartij.
    Fred van der Wal: Nou, nou…het is me wat. Als je elkaar ontmoet is dat voor mij niet een eye opener. Nu ik er over nadenk: ja, sexy lingerie is voor de heteroman uiteraard wel een eye opener, want dan kun je echt je ogen niet sluiten. Mijn idee is altijd geweest dat sex pas interessant is als alles tussen twee mensen verder klopt.
    Ruzies vermijd ik, een sfeer van harmonie en lichtvoetigheid is een goede basis toch?

    Lees meer >> | 979 keer bekeken

  • FRED VAN DER WAL IN DE LEEUWARDER COURANT MET ANNOTATIES weblog juni 30, 2016 HERSCHREVEN 31 MEI 2021

    31 mei 2021


    INTERVIEW GITTE BRUGMAN MET FRED VAN DER WAL IN DE LEEUWARDER COURANT MET ANNOTATIES
    weblog juni 30, 2016 HERSCHREVEN 31 MEI 2021
    INTERVIEW GITTE BRUGMAN MET FRED VAN DER WAL IN DE LEEUWARDER COURANT MET ANNOTATIES OP HET WORDPRESSS WEBLOG VAN LAATST GENOEMDE

    Leeuwarder Courant 24 juni pag. 34.

    Lees meer >> | 522 keer bekeken

  • Meer blogs >>