Fred van der Wal

"Rijksmuseum 13 werken van Fred van der Wal"

 

 

UPDATE: RIJKSMUSEUM AMSTERDAM 13 WERKEN VAN FRED VAN DER WAL AANWEZIG!

 

dinsdag 20 juli 2010 15:10 door fred van der wal

 

Voor de niet geïnformeerde, jonge, met zichzelf ingenomen, zelf benoemde, nep- en namaak investigative journalist, die nergens wat van af weet als het de beeldende kunst betreft, maar ook wel eens op zijn roeptoetertje wil blazen en zijn speelgoed trommeltje meent te moeten roffelen om indruk te maken op medestanders, mag ik voor nadere informatie ter controle van het waarheidsgehalte betreffende de claims van Fred van der Wal hierbij aanbevelen contact op te nemen met mevrouw drs. Marina Raymakers van het ICN. 

 

Niet vergeten hoor, jongens en meisjes, anders staan jullie weer met de mond vol tanden!

 

 

 

drs. Marina Raymakers 16-07-2010 10:07

 

Interessante discussie hier. Kan ik daaraan bijdragen vanuit het ICN? Even een korte toelichting. Dat er werken uit onze ICN collectie vermist zijn is heel erg. Deels is dit te verklaren doordat vroeger de controle achterwege is gebleven omdat er ca. 3000 instellingen waren waar werk uit de ICN collectie hing. De collectie bevatte eind jaren '80 ca. 350.000 kunstwerken. Veel van onze vermissingen zijn vanuit die externe locaties, zoals ziekenhuizen en scholen, destijds verdwenen.

 

 

 

fred van der wal 16-07-2010 10:41

 

Geachte Mevrouw Raymakers

 

Allereerst mijn dank voor Uw openbaar toegankelijke, heldere en vriendelijke reactie, openlijk gedaan alhier op mijn weblog in tegenstelling tot mijn gewoonte om met ambtenaren van Uw dienst discreet en verborgen voor het Grote Publiek te mailen en deze mails vooral niet te publiceren, edoch; smaken verschillen en veel is teloor gegaan aan cultureel erfgoed en discretie in het vaderland is mij langza merhand duidelijk geworden.

 

Ik zal dan ook mijn eerder geuite bezwaren openlijk toelichten.

 

Na gisteravond even een oppervlakkige beschouwing van verslagen uit de rekenkamer uit 2004 te hebben ingezien blijkt dat pas recent de controle op uitleen via de ICN is verscherpt en onder direct toezicht van de minister is geplaatst. Ik doel dan op die leptosome sukkel met dat halve gare hoedje die op homoboten wenst rond te dobberen in de Amsterdamse grachten hetgeen mij als gelovig gristen stoort, maar laat ik vooral niet afdwalen.

 

De lijst vermissingen gepubliceerd op de site van het ICN is aanzienlijk en de waarde van de vermiste voorwerpen zal ook bij een globale schatting in de miljoenen lopen.

 

Een overheids instituut van naam zoals het ICN met zijn 81 medewerkers -het kan niet op- zou toch al decennia lang in staat zouden moeten zijn de uitlenen van de collectie ter dege te controleren om bij vermissing zware sancties op te leggen aan de verantwoordelijken binnen de overheidsgebouwen waar men zorgeloos met de kunstvoorwerpen blijkt om te gaan. Eventueel gaat U er maar op de fiets achter aan in de functie van onbezoldigd opsporingsambtenaar.

 

Het is mij al lang duidelijk dat de vijand van de beeldende kunstenaars en de eigentijdse kunst in feite de overheid is.

 

Ik besef ter dege een volkomen onbelangrijke positie in het kunsten bestel in te nemen, zoals U zult weten vanuit Uw wetenschappelijk instituut, doch daar gaat het hier niet om.

 

Ik was gisterochtend zeer geërgerd na het lezen van een mail van Uw herplaatsings coördinator die mij nb. een VERBOD oplegde om de lijst van mijn eigen werken te publiceren. Nu nog mooier! Wie heeft eigenlijk die werken gemaakt? Meneer Yuri of ik? Nou dan!

 

Hierover heb ik onmiddellijk contact opgenomen met de moderator van De Volkskrant en ben bereid indien dit verbod gehandhaafd blijft mijn advocaat in te lichten om verdere stappen te kunnen onderne men. De betutteling en bevoogding van de mail van meneer Yuri wekt een grote woede in mij op.

 

U weet uit de kunsthistorie dat de eigentijdse beeldende kunstenaar over het algemeen een licht ontvlambaar, half geschoold, labiel, onvoorspelbaar tiepe is dat snel uit de krammen schiet en altijd tuk is op een relletje ter eigen baat en dat is maar goed ook. Er lopen al genoeg slaapkoppen rond in ons eigen land.

 

En moge meneer Yuri in het vervolg heel wat aardiger zijn voor een eenvoudige kunstartiest als Fred van der Wal.

 

Ik dank U voor Uw aandacht!

 

 

 

drs. Marina Raymakers 16-07-2010 11:37

 

Geen dank hoor, ik blijf graag op de hoogte van wat er zoal speelt rondom de BKR en andere kunstzaken die mij als ICN'er - jaja, ook zo'n ambtenaar met een prachtig uitzicht om te mijmeren - aangaan. En wat openbaarheid van spreken en publiceren betreft: ik ben helemaal voor. In dit geval helpt het ook in de opsporing als lijsten van vermissingen en beeldmateriaal gepubliceerd worden, zo vinden we nog weleens wat terug gelukkig.

 

Ik denk overigens niet dat het de bedoeling van mijn collega Yuri is om u te ergeren of een verbod op te leggen, sorry daarvoor.

 

Zullen we het ook nog over BCW hebben?

 

 

 

fred van der wal 16-07-2010 12:00

 

Geachte Mevrouw Raymakers

 

Ik heb het zelf zojuist gezien. U staat glimlachend op de foto. Hetgeen een bewijs is van de juiste vrouw op de juiste plaats. Dat kunnen velen U niet nazeggen. Vandaar Uw afgewogen oordeel, gekoppeld aan een wetenschappelijk inzicht en een verzorgd uiterlijk, hetgeen resulteert in een cliënt vriendelijke wijze van tegemoet treden van de doorsnee kunstartiest want wie dik tevreden is met zichzelve is dat ook met de ander en bereid tot een luisterend oor aan de dag te leggen.

 

Kom er maar eens om in het plantsoen der kunsten alhoewel ik de hiernaast Isis Nedloni, schilderes altijd als zeer aantrekkelijk beoordeel en van mij al vanaf het begin een BCW status kreeg doordat zij goed gekleed mij immer wenst te ontmoeten in het openbaar, heur haar gewassen en effectief gekoeleurd met Henna, voorzien van een conditioner die naar ik heb begepen de veel belovende naam Cement draagt, verder prima in de verf en reukwater gezet zoals het ook hoort in het kunstenaars plantsoen, maar verder mag ik er allemaal niets van verklappen om de privacy van derden niet aan te tasten.

 

Ik zal U een geheim verklappen; het maakt mij allemaal weinig uit, BCW status of geen status. De aanwezige werken van mijn hand in de collectie; ik vind het voornameijk typerend contraprestatiewerk en heb van het overgrote deel mijner eigen werken geen hoge pet op.

 

Er is een onsamenhangend aantal werken van mij aanwezig waar geen draad aan vast te knopen is.

 

De keuzes die gemaakt zijn: een mooie jongen of dame die mij dat eens kan uitleggen volgens welke criteria dat geschied is, want mij is het een raadsel.

 

Voor mij heeft het verlaten de contraprestatie regeling in 1976 een zeer goede uitwerking gehad.

 

 

 

drs. Marina Raymakers 16-07-2010 13:27

 

Zeer vereerd ben ik met deze mooi geschreven reactie vol openbare complimenten. Persoonlijk zou ik nog wel eens de muze van een kunstenaar willen zijn, lijkt me heerlijk. Maar goed meer aardse zaken trekken me ook en wat ik weet van de BCW status is het volgende.

 

In de jaren 70 (en ook daarvoor) waren er bij het Rijk commissies die aankopen deden. Dat deden ze weloverwogen. Er zijn toen ook een aantal Fred van der Wal's gekocht.

 

Daarnaast groeide de collectie ook omdat er vanuit de BKR regeling allerlei kunst binnen kwam.

 

 

 

In de jaren '90 zijn de ICN medewerkers eens goed naar de hele collectie gaan kijken. Er was zoveel en het groeide de depots uit, lang niet alles kon een goede zichtbare plek krijgen. Toen is bedacht dat we alleen de kwalitatief goede werken zouden willen beheren om ze ook zo veel mogelijk uit te lenen aan musea. Er onstonden toen 2 categorien: BCW en CW.

 

Alles wat officieel was aangekocht door commissies werd BCW en omdat er vaak ook werken van dezelfde kunstenaars via de BKR waren kregen deze óók de BCW status. Vandaar dus dat al Uw werken in onze collectie de BCW status hebben. Niet een heel sjiek en zwaar inhoudelijk criterium dus. Hoop dat dit allemaal niet al te ambtelijk overkomt, ik vrees echter van wel.

 

 

 

Fred van der Wal: BCW status. Afkorting Bijzonder Culturele Waarde status. Stelt voor drs. Mevrouw Raymakers, die als academica ook wel eens een kat wil uitdelen vanuit haar goed gesalarieerde, overbetaalde, ambtelijke ivoren toren positie, helemaal niets voor, hoor, lieve lezers en –essen, maar betekende wel dat minder dan 10 procent van het BKR werk deze status kreeg (!) en het slechts om enkele duizenden werken ging die dit goedkeuringsstempel verwierf, een hele kleine minderheid van de honderduizenden BKR werken die als rotsooi waren aangekocht op soaciale gronden en linea reacta terug gingen bij de Grote Uitdeling onder het beheer van Stichting Kunstwegen naar de fröbelaars die zich kunstenaar waanden. Menig contraprestatie kunstenaar heeft een seizoen lang de kachel kunnen stoken van zijn eigen “kunstwerken” en dan dient het nog ergens voor al die spieramen en klodders verf.

 

 

 

Als ik nu de feiten goed op een rijtje heb waren er tot vorig jaar 69 Fred van der Wal's in het ICN depot en heeft het Rijksprentenkabinet van het Rijksmuseum er vorig jaar 13 uitgekozen voor hun eigen collectie. Deze werken op papier (WOP's in onze terminologie :-)) zijn nu dus van het Rijksmuseum en worden - als het museum weer open is - tentoongesteld in het Rijksprentenkabinet. Dat vind ik toch wel bijzonder. Waarom juist deze 13 werken zijn gekozen weet ik niet. Waarschijnlijk omdat ze mooi zijn, aanspreken en representatief zijn voor een periode in de ontwikkeling van Nederlandse kunst.

 

 

 

fred van der wal 16-07-2010 14:10

 

Geachte Mevrouw Raymakers

 

You made my day. OPGEPAST SVP! Kunstartiesten zijn stuk voor stuk -zoals U nu hebt ervaren in deze- ontzettend lastige, achterdochtige, aan het paranoiede ziektebeeld grenzende maatschappelijk totaal onaangepaste, semicriminele, menigmaal ongewassen, ongeschoolde, analfabete, onbetrouwbare, egocentrische personen. Volgens de Friese kunsthistoricus drs. Huub Mous is een goede kunstenaar altijd dyslectisch op de koop toe! En een ongeschoolde, halluvve gare turfsteker bij voorkeur.

 

Een schandelijke opmerking van een academicus die beter zou moeten weten, deze gepensioneerde, gefrustreerde sukkel uit Friesland, die ik nu al vanaf 1978 in woord en geschrift met veel plezier bestrijd, maar toch aan de andere kant ook weer op heel beminnelijke wijze mee om ga als ik hem tref bij een expositie of radio uitzending.

 

Hij vindt mijn werk drie keer niks zoals hij uitdrukte en dat lijkt mij een uitstekende basis om op door te gaan. Wat koop ik als in- en in verlegen man voor bewonderaars cq bewonderaarsters?

 

De complicaties van het Muzeschap ener kunstartiest op leeftijd zijn er vele, ook als wij de afnemende viriliteit buiten beschouwing laten. Een bijkomende complicatie in het geval beide partijen een partner hebben als huisdier voor in de tuin en in de keuken, zoals gebruikelijk onder de los geslagen, immorele kunstbeoefenaren van anno nu, die zoals algemeen bekend uit de Privé en aanverwante periodieken maar een beetje aan rommelen in hun leventje ten koste van anderen omdat die attitude nu eenmaal voorschrift is van serieuze kunsthistorici en mogelijk zelfs van de uitgebreide staf van het ICN om uiteindelijk als kunstenaar posthuum serieus genomen te worden.

 

Een tweede kwaliteit blijkt uit empirisch onderzoek dat de ware kunstartiesten altijd boos zijn. Boze kunstenaars zijn goede kunstenaars en die boosheid is voorgeschreven door o.a. de Art Noir richting die uitmunt in bizar gedrag.

 

 

 

De verschillen in PCW en BCW status waren mij al langer bekend en niet zelden deel ik dat de minder begaafde hooguit middelmatige ex-contraprestatie collegaatjes uit het Zuiden en Noorden des lands mijn BCW status mede, om die van schaamte, spijt èn jaloezie tandenknarsend te laten vergaan en ja hoor, dat lukt al jaren heel aardig. Ze slaan groen en geel uit in hunnen beschimmelde kaders. Zo ga ik rond en doe mijn goede werken.

 

 

 

Het is fijn te weten dat anderen een redelijk enthousiasme over mijn werken kunnen opbrengen en laten resulteren in hun keuzes en nu moet ik serieus zijn: ik deel het enthousiasme totaal niet en vind dat ik er veelal als olijke borst veel te vaak met de artistieke pet naar heb gegooid. Het had beter gekund en heel wat beter ook.

 

Misschien kenmerkt mijn overdosis aan terechte zelfkritiek het ware kunstenaarschap? Ik weet het niet en wij zullen het nooit weten.

 

Ik dank U van harte voor Uw antwoord

 

 

 

WERKEN FRED VAN DER WAL IN RIJKSPRENTENKABINET‏ RIJKSMUSEUM AMSTERDAM

 

 

 

maandag 26 juli 2010 21:30 door fred van der wal

 

Tags: fred van der wal, rijksmuseum

 

 

 

Om mijn voornaamste kritikasters onder de webloggertjes tevreden te stellen deel ik hen mede dat er tot 2008 70 werken van mij aan wezig waren in het ICN (Instituut Collectie Nederland) met de BCW status (Bijzondere Culturele Waarde) een kenmerk dat minder dan 10 % van het aangekochte BKR werk betreft, 9 werken in het Stedelijk Museum afdeling Prentenkabinet en sinds 2008 13 werken in het prentenkabinet van het Rijksmuseum te Amsterdam aanwezig zijn zoals blijkt uit hieronder weer gegeven mail. Namen van betrokken medewerkers van het Rijksmuseum te Amsterdam zijn door mij vervangen door de letter X om de privacy te garanderen van het personeel en de veiliheid van de collectie, daar diverse musea en galeries last hebben gehad van stalkers die de naam van Fred van der Wal in een ongunstig daglicht stelden en toegang eisten tot zijn werken met als doel een mogelijk vernielen van de kunstwerken: 

 

 

 

WERKEN FRED VAN DER WAL IN RIJKSPRENTENKABINET‏ RIJKSMUSEUM AMSTERDAM

 

 

 

Van: X (XXXXXX@rijksmuseum.nl) 

 

 

 

Rijksmuseum Amsterdam

 

 

 

Postbus/PO Box 74888, 1070 DN Amsterdam

 

 

 

Nederland / The Netherlands

 

 

 

T +31 (0) 20 6747000

 

 

 

F +31 (0) 20 6747001

 

 

 

www.rijksmuseum.nl

 

 

 

 

 

Email sequence nummer: XXXX

 

 

 

01-Naam: fred van der wal

 

 

 

02-E-mailadres: XXXXX@hotmail.com

 

 

 

03-Onderwerp: aanwezige werken prentenkabinet Rijksmuseum Amsterdam

 

 

 

04-Vraag of opmerking: 

 

 

 

L.S. 

 

 

 

Via het ICN vernam ik dat dertien van mijn werken in het prentenkabinet worden opgenomen. Gaarne mededeling welke werken dat betreffen.

 

 

 

objectid: contact

 

space: pages

 

targetemail: info

 

 

 

Verzonden: vrijdag 23 juli 2010 8:21:38

 

Aan: krietak@hotmail.com (krietak@hotmail.com)

 

CC: XXXX (XXXX@rijksmuseum.nl)

 

 

 

Geachte heer van der Wal, 

 

 

 

In december 2008 is er een grote overdracht van beheer geweest van werken op papier van de 20e eeuw van het ICN naar het Rijksprentenkabinet. Hieronder vindt u een lijst van uw werken die in de overdracht zijn opgenomen.

 

 

 

Nummer ICN Titel jaartal afmeting 

 

 

 

 

 

BK10440 2 Meisjes in badkamer 73,8 x 69,5

 

 

 

BK1577 Overhemd kraag 1975 70 x 100

 

 

 

BK5083 Rock, rock, rock!! 10,5 x 36,5

 

 

 

K79499 Uitzicht op flat: Bijlmermeer 1974 65,5 x 73,3

 

 

 

SZ40015 Zelfportret 33,2 x 28,8

 

 

 

SZ47224 Vrouw met schaar 2 32 x 24,2

 

 

 

SZ56923 Het flesje Astor 1970 34,3 x 50,3

 

 

 

SZ58570 Thermometer 33,8 x 23,5

 

 

 

SZ61543 Overhemden en vergeten hand 1970 31,3 x 41

 

 

 

SZ61546 Lege stoelen 35 x 22,7

 

 

 

SZ70627 Schaarvrouw 37,5 x 30

 

 

 

SZ90554 Voetbal 65,3 x 100

 

 

 

SZ92842 Gesorteerde voorwerpen 70 x 100

 

 

 

 

 

Ik hoop hiermee uw vraag te hebben beantwoord.

 

 

 

Met vriendelijke groet,

 

 

 

 

 

Prentenkabinet 20e eeuw/ Printroom 20th century 

 

 

 

 

 

Frans van Mierisstraat 92, Amsterdam

 

 

 

T +31(0)20-6747205

 

 

 

XXXX@rijksmuseum.nl

 

 

 

Nu te zien / Now on show:

 

 

 

 

 

www.rijksmuseum.nl