Fred van der Wal

NOV. 2011 HET BLIJFT TOBBEN IN  HET FRIESE KUNSTENAARSPLANTSOEN

 

ZACHTJES GAAN DE PAARDENVOETJES…ARTISTIEKE BOERENKNOLLEN, SCHONKIG DOOR KLEPPEREND MET OOGKLEPPEN VOOR DE BIJZIENDE OGEN TOT AAN DE HORIZON & ALVORENS ZE DOOR HUN HOEVEN ZAKKEN

 

Om ongeruste, kritiese lezers bij voorbaat al gerust te stellen; ik heb overleg gepleegd met Harald Klinkenberg en toestemming gekregen om zijn mails aan mij te gebruiken voor nobele doeleinden.

 

Eind 1977 verhuisde ik naar Veenwouden van uit Amsterdam. Ik was toen al een anderhalf jar uit de BKR en had een omzet per jaar tussen de 15 en 20 duizend gulden door regelmatig mijn werk in te leveren bij filialen van de Stichting Beeldende Kunst. In 1976 verkocht ik per week een zeefdruk, litho of fotolitho. Het was financieel in Amsterdam mijn beste jaar met een inkomen van 35000 gulden waarbij het inkomen van mijn echtgenote, een 24000 gulden moet worden opgeteld. Als bijverdienste fotografeerde ik voor twee bladen regelmatig. 

 

Vanaf 1978 is mijn beeldend werk geboycot in Friesland door collegae en overheid. Het bestuur van de kunstenaaasrvereniging die ik ten mijnen huize in Garijp oprichtte en waarvan ik secretaris werd koos onder druk van een aantal extreem linkse gesubsidieerde kunstenaars tegn mij en ik besloot mijn secretaritaatschap neer te leggen. Mijn gemaakte kosten voor porto en drukwerk van meer dan 700 gulden kreeg ik niet terug en de gebochelde voorzitter G.v.N. voegde mij toe; “We hebben je niet meer nodig. We zijn gearriveerd.”

De vacante plaatsen in de kunstcommissies werden ingenomen door Fria leden en mijn werk vervolgens categorisch geweigerd als ik iets in zond voor exposities of aankopen. 

Een hernieuwde aaanvraag voor lidmaatschap van Fria werd door de nieuwe voorzitter, gepensioneerd Friese teken leraar en ex-collega aan de NHL van mijn echtgenote afgewezen met het excuus dat mijn werk geen beeldende kwaliteit had, door de ballotage commissie werd mij gedecreteerd dat in geval van een lidmaatschap mijn werk niet vertoond mocht worden op exposities. Mijn echtgenote kon eventueel lid worden als voor haar (voormalige onderwijscollega) in aanwezigheid van het voltallige bestuur een knieval zou maken 

De commissie is door mij vriendelijk ontvangen en voorzien van een glas uit de Bourgogne mee genomen witte wijn van de klasse Pouilly Fumée. 

“Zeker een goedkoop wijntje” smaalde een van de ballotage commisieleden. Ik deelde hem mee dat de wijn per fles een tien euro kostte. Dat dacht hij al. Hij dronk betere. In zijn fantasie.

Een persoonlijke brief van de hoofdredacteur van de Leeuwarder Courant - die als belegen oudere jongere een Harley reed-  bereikte mij in de negentiger jaren van de vorige eeuw met de onverwachte mededeling dat er over mijn werk niet geschreven zou worden door deze krant. Ik had er vijanden. Wie dat waren deelde hij niet mee.

Kunsthistoricus drs. Huub Mous schreef een weblog over de boycot van mijn werk onder de titel “Ostracisme in Friesland”. 

Ik mag tentoonstellings organisator Harald Klinkenberg, als ex-Amsterdammer jaren  lang verbonden aan de NHL, prijzen voor zijn onafhankelijke en persoonlijke stellingname in het Friese kunstenaarsplantsoen. Zoals blijkt uit de volgende mailwisseling, waar ik toestemming voor heb gekregen door Harald Klinkenberg wat betreft citeren en kopiëren, blijkt hij nog steeds een verdediger van mijn werk. In Friesland is dat in het kunstenaarsplantsoen min of meer een heldendaad waarmede zij zelf een aanzienlijk  risico lopen. 

 

Een vraag van een Friese galeriehouder aan Harald  Klinkenberg, 20 Nov 2011 

 

Ken je Fred van der Wal?

 

Harald Klinkenberg antwoordde mij in heldere, klare taaal: 

 

 

Dag Fred,

 

(…) Waarom S. Z. zich in de strijd wenst te mengen is mij onduidelijk. Hij had kunnen vermoeden dat ik na 11 jaar netwerkopbouw zo'n beetje alle kunstenaars in Friesland wel gesproken heb of beter ken. Hij kan zich beter op zijn galerie richten, dunkt me.

 

In mijn email aan hem probeer ik mijn standpunten uit te leggen, dat ik ten alle tijden onderscheid wens te maken tussen de persoon en zijn of haar werk. Anders kan je wel aan de gang blijven. En van die kinnesinne in kunstland heb ik de afgelopen jaren zo ongeveer een sik gekregen: wat een  zakkenwassers zitten erbij.(…)

 

met hartelijke groet,

 

Harald

 

Fred van der Wal: Uit het antwoord aan Harald Klinkenberg blijkt dat galeriehouder S.Z. te L. aan het koor van de jankende huilie huilie meute van kunstartiesten en hun aan- en inhang meent te moeten deel nemen. Giteravond heb i het “kunstenaaarsbestand” van deze provinciale galerihouder bekeken en kan maar tot één konklusie komen: bagger met veel pretenties. 

 

Op 20 november 2011 08:13 schreef fred van der wal  het volgende:

 

Hee Harald

 

Dat is sterk! Vrijdag was ik op de NHL uit nieuwsgierigheid. Een transformatie van dat gebouw. Het maakte indruk. Ook even de expo ruimte bekeken. (…) Galeriehouder S. Z. meende mij een mail te moeten sturen met de aanhef Mevrouw Fred van der Wal. Ik vind dat een serieuze galeriehouder zich zulke grappen niet kan permitteren. Friese humor dus. Overigens heeft hij (S.Z.) een jaar geleden mij geweigerd voor deelname aan zijn kunstenaars website en voor een tentoonstelling, ondanks dat ik aanbood op eigen kosten een advertentie in een landelijk kunstblad te zetten, de openingskosten te betalen het drukwerk gratis te verzorgen en een catalogus te maken.

 

Ook dank voor de warme verdediging, die me goed doet. (…)

 

met een hartelijke groet

 

Fred van der Wal

 

PS Mag ik uit je mail citeren of integraal op mijn weblog zetten?

 

Fred van der Wal: Op mijn vraag gaf Harald een positief antwoord.

 

Op 19 november 2011 17:20 schreef website eigenaar/galeriehouder Elteha.nl het volgende:

 

Beste Harald,

 

 (…)

 

Vraag aan jou: ken je bijgaande kunstenaar

 

http://www.fredvanderwal.nl/

 

Hoor graag van je

 

S.Z.

 

Sun, 20 Nov 2011 

 

 

 

Subject: Re: Ken je Fred....

 

 

 

From: klinkenberg

 

To: s.z.

 

 

 

Dag S. en G.,

 

 

 

(…)

 

Kunstenaar Fred van der Wal en zijn vrouw Ina Bosse, beeldhouwster, ken ik, ik nodigde hem halverwege de periode dat ik bij de NHL werkte uit voor een expositie en dat wou hij wel tot mijn vreugde, want hij is een ongeëvenaard tekenaar/kunstenaar. Met zijn fel realisme staat hier in noord nederland absoluut in een regenachtige schaduw. Het leidde tot éen van mijn beste exposities,waarin van der Wal niet alleen prachtig werk toonde maar zich tevens niet onverlet liet om in de vitrines commentaar te leveren op zijn bevindingen als autonoom kunstenaar, in woord én beeld. 

 

 Ik volg daarnaast zijn logs op internet en keer op keer is dat genieten. Hij maakt gehakt van zijn kritikasters, LC-recensenten, polder-artists en de hele kunstincrowd alhier.

 

Ik begrijp absoluut niet waarom Fred in de ban is gedaan, door Fria en de LC (waarvoor ik tegenwoordig schrijf). De kinnesinne in kunstland ken ik al vanaf mijn jeugd in Amsterdam en met Fred van der Wal heb ik maar een half woord nodig. Hier ter plekke ligt de scheidslijn tussen persoonlijkheid en kwaliteit van beeldend werk kennelijk nogal gevoelig. Of men houdt hier in het noorden niet van fel realisme of we zijn beland in een kinderachtig oorlogje, ingegeven door kift op de kwaliteiten van van der Wal.

 

Mocht ik ooit weer in de gelegenheid zijn om iets dat het aanzien meer dan waard is onder de aandacht te brengen, dan zal ik het niet nalaten om 

 

Fred van der Wal en Ina Bosse uit te nodigen hun werk te laten zien.  

 

met hartelijke groet,

 

Harald Klinkenberg

 

Nawoord fred van der Wal: Ik heb Harald Klinkenberg leren kennen als een goede organisator en een uit stekende stilist wat betreft zijn proza. In diverse mails heeft hij uitgebreid autobiografische notities geschreven waaruit zijn talent voor een realistisch, indringend proza blijkt.

 

 

 

Het hierboven staaande relaas zal worden gepubliceerd op diverse weblogs en in een volgende bundel van auteur dezes.